Przewodnik po SARMs – selektywnych modulatorach receptora androgenowego

1. Wstęp do SARMs

Selektywne modulatory receptora androgenowego, znane również jako SARMs, posiadają pozytywne oddziaływanie na mięśnie i siłę, podobne do tego, jakie oferują pro-hormony i sterydy anaboliczno-androgenne (ang. anabolic androgenic steroids, AAS), ale przy mniejszej ilości skutków ubocznych. Zasadniczo, SARMs są związkami, które mogą blokować lub stymulować kluczowe receptory w tkankach organizmu, co może pomóc w zwiększaniu pozytywnych efektów i zmniejszaniu niepożądanych skutków ubocznych, w oparciu o mechanizmy działania składnika.

Wykazano, że SARMs zwiększają masę mięśniową, masę kostną i wspomagają utratę tłuszczu bez znaczącego podnoszenia poziomu estrogenu lub wyłączania osi podwzgórzowo-przysadkowo-gonadowej (HPG, ang. Hypothalamic-pituitary-gonadal). Z definicji, idealny anaboliczny SARM jest „doustnym czynnikiem aktywnym, przyjmowanym raz dziennie, wykazującym anaboliczne oddziaływanie na mięśnie i kości, ale nie oddziałującym lub o mniejszym oddziaływaniu na prostatę.” [1]

Zanim przejdziemy do szczegółów, poniżej znajdziecie wykaz często przywoływanych w artykule skrótów i terminów wraz z ich znaczeniem:

Oś HPG – oś podwzgórzowo-przysadkowo-gonadowa (ang. Hypothalamic-pituitary-gonadal). Określenie stosowane do opisania trzech gruczołów układu wewnątrzwydzielniczego (podwzgórza, przysadki mózgowej i gonad) jako jednej jednostki.
LH – Hormon luteinizujący (ang. Luteinizing hormone). Hormon uwalniany przez przysadkę mózgową. Nadmiar lub niedobór LH może skutkować niepłodnością lub innymi problemami z narządami rozrodczymi. [2]
FSH – Hormon folikulotropowy (ang. Follicle stimulating hormone). Hormon związany z rozrodem i rozwojem komórek jajowych u kobiet i nasienia u mężczyzn. [3]
TP – Propionian testosteronu (ang. Testosterone propionate). Pochodna testosteronu, zazwyczaj wstrzykiwana domięśniowo.
DHT – Dihydrotestosteron (ang. Dihydrotestosterone). Steroidowy i androgenowy hormon płciowy syntetyzowany z testosteronu w prostacie, jądrach, mieszkach włosowych i gruczołach nadnerczowych. [4]
SHBG – Białko wiążące hormony płciowe (ang. Sex hormone-binding globulin). Wiąże się ściśle z testosteronem, DHT i estradiolem; mierzone dla określenia, czy mężczyźni mają niski poziom testosteronu oraz czy kobiety wytwarzają zbyt dużo testosteronu. [5]
AST – Aminotransferaza asparaginianowa (ang. Aspartate aminotransferase). Enzym występujący we krwi, który przy wysokim poziomie może wskazywać na uszkodzenie wątroby. [6]
ALT – Aminotransferaza alaninowa (ang. Alanine aminotransferase). Enzym występujący we krwi, który przy wysokim poziomie może wskazywać na uraz wątroby. [7]
Aromatyzacja – proces przekształcania związku do aktywnego androgenu lub estrogenu.
5-alfa reduktaza – ważny enzym w procesie metabolizmu steroidowego.
PSA – Badanie antygenu gruczołu krokowego (ang. Prostate-Specific Antigen Test). Badanie krwi mierzące ilość specyficznego białka produkowanego przez komórki gruczołu krokowego; wartości poniżej 4,0 ng / ml uznawane są za prawidłowe, a w przypadku wartości powyżej 4,0 zalecane jest dalsze, dogłębne zbadanie prostaty. [8]
LPL – Lipaza lipoproteinowa (ang. Lipoprotein lipase). Enzym odpowiedzialny za gromadzenie kalorii w postaci tłuszczu. [9]
BMD – Mineralna gęstość kości (ang. Bone mineral density). Ilość substancji mineralnych na centymetr kwadratowy kości; stosowana jako pośredni wskaźnik osteoporozy lub ryzyka złamania kości. [10]
PCT – Terapia po cyklu (ang. Post cycle therapy). Związki stosowane do wznowienia naturalnej produkcji testosteronu.
ED50 – Mediana dawki skutecznej (ang. The median effective dose). Jest to dawka, która wywołuje pożądany skutek(-ki) u 50% populacji. [11]
EB – Benzoesan estradiolu (ang. Estradiol benzoate). Substancja niezbędna dla utrzymania zachowań płciowych u szczurów w czasie eksperymentów. [12]
PPARδ – Receptor aktywowany przez proliferatory peroksysomów delta (ang. Peroxisome proliferator-activated receptor delta). Pełnią kluczową rolę jako sensory lipidowe i regulatory metabolizmu lipidów (tj. gromadzenia i spalania tłuszczu). [13]
AMPK – Kinaza białkowa aktywowana 5’AMP (ang. 5′AMP-activated protein kinase). Enzym pełniący kluczową rolę w homeostazie energetycznej na poziomie komórkowym. Aktywacja AMPK może prowadzić do utlenienia kwasów tłuszczowych, pobudzenia pobierania glukozy przez mięśnie, jak też do zahamowania syntezy cholesterolu, komórek tłuszczowych i trójglicerydów. [14]
HDL – Lipoproteina wysokiej gęstości (ang. high-density lipoprotein). Nazywana również „dobrym cholesterolem”.
VLDL – Lipoproteina bardzo małej gęstości (ang. very-low-density lipoprotein). Podtyp LDL, nazywany również „złym cholesterolem”.
AICAR – Rybonukleotyd 5-aminoimidazolo-4-korboksyamidu (ang. 5-Aminoimidazole-4-carboxamide ribonucleotide). Analog monofosforanu adenozyny, który może pobudzać AMPK.
Estradiol – postać estrogenu. U mężczyzn wydzielane są jego niewielkie ilości w jadrach, aby zapobiec przedwczesnej śmierci komórek nasienia, a u kobiet pełni istotną rolę we wzroście i rozwoju macicy, jajowodów, pochwy i piersi. [15]
Orchidektomia – usunięcie jąder. Pojęcie stosowane czasami dla bardziej technicznego opisania kastracji u mężczyzn.
Owariektomia – usunięcie jajników. Pojęcie stosowane czasami dla bardziej technicznego opisania kastracji u kobiet.

2. Odkrycie SARMs

SARMs odkryto w latach czterdziestych po tym, jak badacze zmodyfikowali chemiczną strukturę cząsteczki testosteronu. [16] Te początkowe związki SARMs pochodziły z cząsteczki testosteronu, a więc uznawane są za steroidowe. Firmy farmaceutyczne i inne organizacje „life science” opracowują jednak niesteroidowe SARMs. Konkretnie, Ligand Pharmaceuticals była pierwszą firmą, która opracowała cykliczne chinolinony, które później stały się pierwszą serią związków klasyfikowanych jako niesteroidowe SARMs. [16]

W minionych dekadach badacze poczynili ogromne postępy w ulepszaniu biodostępności przy przyjmowaniu doustnym oraz w zmniejszaniu toksyczności wątrobowej tych związków. Jak już wcześniej wspomniano, SARMs oddziałują na specyficzne receptory androgenowe, które można znaleźć w wielu kluczowych tkankach w całym organizmie. Receptory androgenowe występują w prostacie, pęcherzykach nasiennych, męskich i żeńskich genitaliach, skórze, jądrach, jajnikach, chrząstce, gruczołach łojowych, mieszkach włosowych, gruczołach potowych, mięśniu sercowym, mięśniach gładkich, komórkach pęcherzykowych przewodu żołądkowo-jelitowego, komórkach pęcherzykowych tarczycy, korze nadnerczy, wątrobie, szyszynce i mózgu. [17]

Jedną z głównych sił napędowych rozwoju SARMs jest rosnące rozpoznawanie hipogonadyzmu u mężczyzn, stanu w którym organizm nie produkuje wystarczającej ilości testosteronu. Mężczyźni mogą cierpieć na ten stan od urodzenia lub też może on rozwinąć się później, na skutek urazu, infekcji lub pogarszania się stanu zdrowia w związku z wiekiem. [18] Hipogonadyzm może przyczyniać się do utraty masy mięśniowej, odkładania się tłuszczu, depresji i niskiego libido.

Podawanie egzogennych androgenów może pomóc w cofnięciu hipogonadyzmu poprzez zwiększenie poziomu naturalnych ligandów receptora androgenowego (AR, ang. Androgen receptor), testosteronu (T) i DHT w krwi krążącej. Zwiększając te naturalne poziomy za pomocą SARMs, można nie tylko cofać lub łagodzić wymienione wcześniej problemy związane z hipogonadyzmem, ale również można w ten sposób leczyć utratę mięśni oraz stany degeneracyjne związane z wiekiem, bez negatywnego wpływu na prostatę.

W idealnym przypadku, SARM wykazuje aktywność antagonistyczną w narządzie androgenicznym oraz silną aktywność agonistyczną w narządzie anabolicznym (mięśnie i kości). [17] Oznacza to, że SARMs powinny pozytywnie oddziaływać na mięśnie i kości oraz nie oddziaływać wcale lub oddziaływać w niewielkim stopniu na prostatę.

Istnieją dwa podejścia w rozwoju SARMs:

1. Podejście z góry na dół (odgórne)
2. Podejście z dołu na górę (oddolne).

W podejściu odgórnym badacze wybierali pożądaną aktywność i profil selektywności tkankowej. [16] Po tym, jak te parametry zostaną ustalone, skupiają się na opracowaniu SARM, który wykazuje taką charakterystykę.

W podejściu oddolnym badacze określają „mechanizmy działania androgenów na mięśnie szkieletowe i prostatę… Identyfikują cząsteczki sygnałowe, które występują w szlaku poniżej receptora androgenowego i określają, które z nich aktywują szlaki zaangażowane w hipertrofię mięśni szkieletowych, ale nie oddziałują na prostatę.” [16] W oparciu o te mechanizmy działania badacze opracowują SARM, który będzie działał w tych specyficznych szlakach.

Biorąc pod uwagę potencjalne korzyści ze stosowania SARMs, pewnie zastanawiasz się, dlaczego nie są one przepisywane pacjentom przez lekarzy. Chociaż wiele SARMs podlega aktualnie badaniom klinicznym, to żaden z nich nie osiągnął zaawansowanego etapu tych badań (Faza IV), którego celem jest obserwacja stosowania leku na ogólnej populacji i sprawdzanie skutków długoterminowych.

Większość badań nad SARMs zostało przeprowadzonych na szczurach; niektóre z nich na wykastrowanych samcach szczurów, które mają podwyższone poziomy LH i FSH, w porównaniu do szczurów niewykastrowanych. Badacze dokonują pomiarów wzrostu mięśni na mięśniu dźwigaczu odbytu (rozległy i cienki mięsień umiejscowiony na boku miednicy), ważą prostatę u szczurzych samców i mierzą tworzenie się kości i wskaźniki obrotu kostnego.

Poza tym, zatwierdzenia organów regulacyjnych zostały spowolnione z uwagi na dodatkowe wymagania odnośnie dowodzenia skuteczności i bezpieczeństwa, ponieważ SARMs nie podlegają aromatyzacji, ani redukcji 5-alfa. [16] Oznacza to, że, w przeciwieństwie do pochodnych testosteronu, nie są one przekształcane do aktywnych związków androgenowych lub estrogenowych, ani nie są też rozkładane w procesie metabolizmu steroidów.

Szereg dużych firm farmaceutycznych i z branży „life science” prowadzi badania i opracowuje SARMs, włączając, ale nie ograniczając się do nich, takie firmy jak: GTx, Inc.; Bristol-Myers Squibb; Ligand Pharmaceuticals; Kaken Pharmaceuticals, Inc.; Johnson & Johnson; Merck oraz GlaxoSmithKline. [16] Chociaż członkowie społeczności interesującej się kulturystyką stosują SARMs, to wiele z tych firm opracowuje SARMs dla znacznie szerszej populacji – niewykastrowanych starzejących się osób dorosłych oraz kobiet po menopauzie. [1] Te dwie grupy docelowe doświadczają zwłaszcza utraty masy mięśniowej, utraty sił, odkładania tkanki tłuszczowej, obniżonej mobilności i zwiększonego ryzyka złamań kości.

W styczniu 2008 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl) dodał SARMs do swojej listy anabolicznych substancji zabronionych. [1] SARMs są również zabronione przez organizację National Collegiate Athletic Association (NCAA), Światową Agencję Antydopingową (ang. World Anti-Doping Agency, WADA), jak też przez każdą z organizacji, która respektuje listę przedstawianą przez WADA (np. różne federacje trójboju siłowego, kulturystyczne, CrossFit, czy federacje strongmanów).

3. Pozytywny wpływ SARMs na organizm ludzki

Ogólnie, SARMs dostarczają trzech kluczowych korzyści – zwiększenia masy mięśniowej, zmniejszenia masy tłuszczowej i zwiększenia masy kostnej.

SARMs nie są zaprojektowane, ani przeznaczone wyłącznie dla sportowców; jak wcześniej omówiono, istnieje wiele osób cierpiących na różne przypadłości, które mogłyby odnosić korzyści ze stosowania tych substancji tj. zaburzenia utraty mięśni (np. sarkopenia, stwardnienie zanikowe boczne i mukowiscydoza), urazy sportowe, oparzenia, osłabienie i/lub utrata masy ciała z powodu nowotworu lub HIV, a także osłabienie i/lub atrofia mięśniowa jako wynik procesu starzenia. [1]

Chociaż istnieje wiele leków przeznaczonych do leczenia ww. problemów zdrowotnych, to SARMs posiadają dodatkowo unikalną korzyść polegającą na tym, że nie podlegają one ani metylacji, ani aromatyzacji w organizmie, a więc nie są toksyczne dla wątroby, ani nie przekształcają się w inne aktywne związki androgenowe, czy estrogenowe. Toksyczność wątrobowa i aromatyzacja stanowią bardzo poważne kwestie przy stosowaniu prohormonów i AAS. Jak można zauważyć, SARMs przynoszą korzyści zarówno osobom przewlekle chorym, jak też osobom zdrowym, chcącym maksymalnie poprawić jakość swojego życia.

Ocena wpływu SARMs na żywe organizmy, głównie szczury, pokazała, że związki te na ogół zwiększają masę mięśniową, nie wpływając istotnie na wagę prostaty. Drastyczne zmiany, w górę lub w dół, rozmiarów prostaty mogą prowadzić do mnóstwa komplikacji zdrowotnych.

Przeprowadzono kilka badań klinicznych fazy I nad SARMs u ludzi, w wyniku których zaobserwowano zwiększenie beztłuszczowej masy o 1,0-1,5 kg w ciągu okresu 4-6 tygodni. [16] Chociaż te przyrosty są raczej skromne, to badania te weryfikowały skuteczność SARMs u ludzi cierpiących na stany utraty mięśni. Interesującym byłoby sprawdzenie rezultatów klinicznych stosowania SARMs u sportowców.

Dla porównania, typowy przyrost beztłuszczowej masy ciała w okresie 4-6 tygodni przy dawkowaniu 300-600mg enantatu testosteronu dziennie wynosi 5-7 kg. [16] Należy jednak wziąść pod uwagę, że skutki uboczne stosowania testosteronu są znacznie bardziej dotkliwe niż w przypadku SARMs. Badania kliniczne fazy I i II nad SARMs pierwszej generacji dały wynik w postaci obniżenia HDL i SHBG, jak też niewielkiego i krótkotrwałego wzrostu poziomu AST i ALT. [16]

Dodatkowo wykazano, że SARMs mają zdolność minimalizowania lub zapobiegania atrofii mięśniowej w przypadku, gdy mięśnie były unieruchamiane w gipsie. [19] Jest to świetna wiadomość dla sportowców, którzy ciężko pracują na boisku i na siłowni, aby budować masę mięśniową, wytrzymałość i siłę, ponieważ SARMs mogą pozytywnie wpływać na proces powrotu do zdrowia.

Niektóre SARMs wydają się również aktywować AMPK, mechanizm zaangażowany w utlenianie tłuszczów i lipolizę. Pochodne testosteronu również zwiększają masę mięśniową i obniżają masę tłuszczową, ale, w przeciwieństwie do nich, SARMs nie hamują znacząco poziomów LH i FSH, o ile nie stosuje się nadzwyczaj wysokich dawek (3-4x większych niż mediana dawki skutecznej). [1] To wspiera dodatkowo pogląd, że SARMs mogą być bezpieczniejsze niż steroidowe związki pochodzące od testosteronu w stosowaniu długoterminowym.

Androgeny wydają się zwiększać tworzenie kości odokostnowej w istocie korowej kości, podczas gdy związki estrogenowe powodują jej redukcję lub spowolnienie jej tworzenia. [20] Mówiąc prościej, androgeny wspomagają budowę gęstej i zwartej zewnętrznej warstwy kości, co wzmacnia podtrzymanie ciała, ochronę organów, przechowywanie wapnia oraz stanowi dźwignię przy poruszaniu się. [21] [22]

SARMs wydają się również zmniejszać obrót kostny w warstwie korowej wewnętrznej i w kości beleczkowej. [19] Wysoki wskaźnik obrotu kostnego zazwyczaj prowadzi do utraty istoty gąbczastej kości, będącej gąbczastą, bardziej miękką, słabszą i bardziej elastyczną kością, która znajduje się na końcu kości długich, w pobliżu stawów i we wnętrzu kręgów. [23]

Zwiększanie tworzenia się kości i obniżanie obrotu kostnego sugeruje że SARMs stanowią doskonały wybór w leczeniu osób, u których rozwija się lub u których zdiagnozowano osteoporozę. Osteoporoza jest stanem, w którym tworzenie się nowej kości przebiega wolniej niż rozkład starej kości i w wyniku tego kości stają się słabsze i bardziej kruche. [24] U kobiet po menopauzie ryzyko osteoporozy jest największe, ale niniejsze odkrycia wskazują, że SARMs sprawdzą się doskonale u wszystkich, którzy chcieliby wzmocnić swoje kości i zminimalizować ryzyko złamań.

Przemysł kulturystyczny wykorzystuje SARMs na wiele takich samych sposobów, jak grupa docelowa przyszłych użytkowników – do zwiększenia masy mięśniowej, zmaksymalizowania spadku tkanki tłuszczowej przy zachowaniu masy beztłuszczowej, jak też przy rehabilitacji po urazach dla wzmocnienia siły mięśni i kości. Niektórzy entuzjaści sportów siłowych stosują jednak SARMs pomiędzy cyklami stosowania prohormonów, AASs i testosteronu w ramach PCT lub jako alternatywę dla tych trzech wyżej wymienionych związków.

Chociaż stosując prohormony, AASs i testosteron w cyklach można uzyskać szybki i spektakularny przyrost mięśni i siły, to skutki ich działania są dla organizmu jednak niezwykle dotkliwe, powodując liczne poważne działania uboczne. Do tych skutków ubocznych zalicza się: przyspieszenie rozwoju nowotworu prostaty, łysienie, trądzik, nadmierne owłosienie ciała, przyrost piersi u mężczyzn (ginekomastia), wysokie ciśnienie krwi, kiepskie wyniki badania krwi dla panelu wątrobowego i cholesterolu, przerost serca oraz eliminacja naturalnej produkcji testosteronu. [25]

4. Przegląd najpopularniejszych SARMs

W tej części przyjrzymy się popularnym SARMs oraz ich działaniu. Po przeczytaniu tej części powinieneś mieć lepsze pojęcie o różnicach pomiędzy SARMs, o tym jak SARMs działają i które SARMs dobrze się ze sobą łączą.

Andarine (S-4, GTx-007)

Andarine jest stosowanym doustnie, niesteroidowym aktywnym SARM, opracowanym przez GTx, Inc. Badacze odkryli, że S-4 jest selektywna tkankowo, pobudza narządy anaboliczne bardziej niż narządy androgeniczne, nie hamuje znacząco LH, ani FSH, nie podnosi poziomów estradiolu i pobudza aktywność anaboliczną podobnie lub nawet bardziej niż TP. [26] [27] Oznacza to, że S-4 może zwiększać masę mięśniową i kostną bez oddziaływania na prostatę.

Komplikacje dotykające prostaty stanowią poważne ryzyko przy wstrzykiwaniu pochodnych testosteronu, takich jak TP. Chociaż Andarine wiąże się do receptorów androgenowych w 33% tak skutecznie jak testosteron, to dawka S-4 wynosząca 3 mg / kg może zbudować masę mięśniową i siłę u wykastrowanych szczurzych samców. [27]

W jednym z badań podawano Andarine i DHT próbnej grupie 120 szczurzych samic poddanych owariektomii przez 120 dni i stwierdzili, że andaryna w większym stopniu niż DHT zwiększyła wytrzymałość kości, zmniejszyła masę tłuszczową, utrzymała BMD całego ciała i utrzymała zawartość istoty korowej kości w całym ciele. [28] Wydaje się, że Andarine może zmniejszać ryzyko złamania kości nie tylko poprzez zapewnienie, że wskaźnik obrotu kostnego pozostanie niski, ale także poprzez zwiększenie siły mięśniowej, co z kolei zmniejsza ilość upadków, w wyniku których dochodzi do złamań.

Andarine w branży kulturystycznej jest stosowana głównie podczas fazy utraty tkanki tłuszczowej. Pozwala uzyskać ten cel poprzez zmniejszanie poziomu LPL, a niektórzy użytkownicy odnotowują nawet wzrost masy mięśniowej i obniżenie zatrzymywania wody w organizmie przy stosowaniu tego związku. [27] Opierając się na tych odkryciach i relacjach użytkowników, Andarine wydaje się być doskonałym środkiem do stosowania dla zmaksymalizowania utraty tkanki tłuszczowej przy zachowaniu lub niewielkim zwiększeniu masy mięśniowej.

Dawkowanie z ukierunkowaniem na przyrost siły (z minimalnym przyrostem masy mięśniowej):	50+mg dziennie przez okres 6-8 tygodni
Dawkowanie przy rekompozycji:	50-75mg dziennie przez 4-8 tygodni
Dawkowanie przy redukcji tkanki tłuszczowej:	50mg dziennie przez 6-8 tygodni
Synergia przy redukcji tkanki tłuszczowej (cutting):	Ostarine, GW-501516 (Cardarine)

Wszystkie dzienne dawki należy podzielić na wiele mniejszych dawek rozłożonych w ciągu dnia (z uwagi na krótki okres półtrwania związku) i należy je stosować w trybie 5 dni kuracji / 2 dni przerwy, aby zminimalizować skutki uboczne dotyczące widzenia. [27]

Ostarine (MK-2866, Gtx-024)

Ostarine jest stosowanym doustnie, niesteroidowym aktywnym SARM, opracowanym przez GTx, Inc. 12-Tygodniowe podwójnie ślepe, kontrolowane za pomocą placebo badanie kliniczne fazy II przeprowadzone z udziałem 120 zdrowych mężczyzn w podeszłym wieku (60+ lat) i kobiet po menopauzie wykazało, że Ostarine znacząco zwiększyła beztłuszczową masę ciała, poprawiła sprawność fizyczną i poprawiła / zwiększyła wrażliwość insulinową. [29]

W branży kulturystycznej użytkownicy zażywają Ostarine zazwyczaj podczas fazy przyrostu masy mięśniowej i fazy rekompozycji. W fazach przyrostu masy mięśniowej niektórzy użytkownicy odnotowują ponad 3 kilogramowe przyrosty beztłuszczowej masy ciała w zaledwie 8 tygodni, a inni użytkownicy odnotowują zmniejszenie masy tłuszczowej i lekkie zwiększenie masy mięśniowej i siły (najprawdopodobniej na skutek efektu dzielenia składników odżywczych wywoływanego przez związek). [30]

Związek, który oferuje korzyści polegające zarówno na utracie tkanki tłuszczowej, przyroście mięśni, jak i wzroście siły wydaje się być nadzwyczaj atrakcyjny dla sportowców dążących do podniesienia swoich wyników do następnego poziomu. Ostarine wykazuje jednak dwa poważne skutki uboczne – hamowanie osi HPG i nieznaczne podwyższenie poziomu estradiolu; którym, według doniesień użytkowników, można zaradzić, stosując 3-tygodniową PCT. [27] [30] Jeśli zdecydujesz się na zażywanie Ostarine, niezwykle ważnym jest, abyś zastosował PCT, aby złagodzić późniejsze, bardziej poważne skutki uboczne.

Więcej na temat PCT przeczytasz TUTAJ.

Dawkowanie ukierunkowane na przyrost masy mięśniowej:	25mg dziennie przez 8 tygodni
Dawkowanie przy rekompozycji:	20-25mg dziennie przez okres 6-8 tygodni
Synergia przy rekompozycji:	Andarine, GW-501516 (Cardarine)
Dawkowanie przy redukcji tkanki tłuszczowej:	15-20mg dziennie przez 6-8 tygodni
Synergia przy redukcji tkanki tłuszczowej (cutting):	Andarine
Dawkowanie przy rehabilitacji:	12,5mg dziennie przez okres 6-8 tygodni

Wszystkie dawki mogą być zażywane raz dziennie (z uwagi na 24-godzinny okres półtrwania) i nie wymagają cyklizacji protokołu dawkowania w ramach tygodnia, jak w przypadku Andaryny. [30]

Ligandrol (LGD-4033)

Ligandrol jest stosowanym doustnie, niesteroidowym aktywnym SARM, opracowanym przez Ligand Pharmaceuticals, który ukończył fazę 1 badań klinicznych, które obejmowały badanie wielokrotnie rosnących dawek preparatu podawanych zdrowym ochotnikom. [31]

Według biblioteki U.S. National Library of Medicine Narodowego Instytutu Zdrowia, w badaniach klinicznych fazy I „badacze sprawdzają po raz pierwszy nowy lek lub metodę leczenia na małej grupie osób, aby ocenić ich bezpieczeństwo, określić bezpieczny zakres dawkowania i zidentyfikować skutki uboczne.” [32] Te badania kliniczne wykazały, że dawka do 22 mg / dzień przez 14 kolejnych dni jest bezpiecznie tolerowana przez ludzi; związek ten przyczynił się do zwiększenia beztłuszczowej masy ciała, spadku masy tłuszczowej, wzrostu siły, jak też do poprawienia ogólnego samopoczucia. [31]

Ligandrol wydaje się również zmniejszać wskaźnik obrotu kostnego, co jest atrakcyjne dla osób cierpiących na osteoporozę. [33] Opierając się na tych odkryciach, wydaje się, że LGD-4033 jest doskonałym SARM do stosowania w fazach przyrostu masy mięśniowej, utraty tłuszczu, rekompozycji, czy przyrostu siły.

Nie wydaje się, aby Ligandrol obniżał poziomy LH, czy FSH, ani też nie wydaje się, aby podnosił PSA i poziom estradiolu, ale może obniżać poziom całkowitego testosteronu, wolnego testosteronu i SHBG, a więc zaleca się zastosowanie pełnej PCT. [31] [33] Mówiąc bardziej szczegółowo, przy dawkach poniżej 5 mg / dzień całkowity testosteron może lekko spaść, ale wciąż pozostać w „zdrowym” zakresie referencyjnym wynoszącym 270-1070 ng / dl, natomiast przy dawkach powyżej 5 mg / dzień wartości dla HDL i całkowitego testosteronu mogą spaść do poziomów klinicznie deficytowych. [33]

Jeśli PCT zostanie przeprowadzona prawidłowo, powinna ona szybko przywrócić naturalną produkcję testosteronu i sprawić, ze wartości te znów znajdą się w prawidłowym zakresie.

Więcej o PCT możesz przeczytać TUTAJ.

Dawkowanie ukierunkowane na przyrost masy mięśniowej:	5-10 mg dziennie przez okres 8 tygodni
Dawkowanie przy rekompozycji:	5-8mg dziennie przez okres 8 tygodni
Synergia przy rekompozycji:	GW-5015016 (Cardarine)
Dawkowanie przy redukcji tkanki tłuszczowej:	3-5mg dziennie przez okres 8 tygodni
Synergia przy redukcji tkanki tłuszczowej (cutting):	Andarine, Ostarine, GW-501516

BMS-564,929

BMS-564,929 jest stosowanym doustnie, niesteroidowym aktywnym SARM, opracowanym przez Bristol-Myers Squibb do leczenia związanych z wiekiem ograniczeń w funkcjonowaniu. Związek ten jest na etapie badań klinicznych, ponieważ jest on wysoce selektywny wobec receptorów androgenowych, nie oddziałuje znacząco na SHBG, aromatazę, czy prostatę i wydaje się być silniejszym od testosteronu w pobudzaniu przyrostu mięśni u wykastrowanych szczurzych samców. [34] Opierając się na tych odkryciach, BMS-564,929 wydaje się być idealnym anabolicznym SARM.

AC-262,356

AC-262,356 jest stosowanym doustnie, niesteroidowym aktywnym SARM, opracowanym przez Acadia Pharmaceuticals, który daje efekty anaboliczne mniej więcej w 66% tak silnie jak testosteron, a siła jego działania to około 27% siły działania androgenu. [35] Oznacza to, że związek ten nie wpływa znacząco na wagę prostaty, ani pęcherzyków nasiennych.

W dwutygodniowym badaniu przeprowadzonym na wykastrowanych szczurzych samcach odkryto, że związek ten zwiększa masę mięśniową, co stwierdzono na podstawie zaobserwowanego wzrostu mięśnia dźwigacza odbytu, oraz obniża podniesione poziomy LH. [35] Podniesione poziomy LH mogą wskazywać na niewłaściwe funkcjonowanie jąder u samców oraz nierównowagę hormonów płciowych u samic. [36]

Odkrycia te wskazują, że związek ten może przynosić korzystne efekty polegające zarówno na zwiększaniu masy mięśniowej, jak i regulowaniu niektórych hormonów.

JNJ-28330835

JNJ-28330835 jest stosowanym doustnie, niesteroidowym aktywnym SARM, który wydaje się stymulować przyrost mięśni i zmniejszać wagę prostaty. Przy dawkach w ilości 10 mg / kg maksymalizował przyrost mięśni u szczurów laboratoryjnych oraz zmniejszał wagę prostaty średnio o 30%. [37] W innym badaniu na szczurach stwierdzono jednak, że związek ten właściwie nie wpływa na prostatę. [37]

Opierając się na tych sprzecznych informacjach, prawdopodobnie bezpiecznie będzie przyjąć, że związek ten jakoś wpływa na prostatę, ale nie wiadomo dokładanie do jakiego stopnia.

Związek ten zapobiegł utracie beztłuszczowej masy ciała (w stopniu wynoszącym połowę średniej utraty) u szczurów, które zostały poddane procedurze usunięcia jąder, a u starzejących się szczurów poddanych temu zabiegowi związek ten odbudował mniej więcej w 30% utraconą beztłuszczową masę ciała. [37] Odkrycia te sugerują, że stosowanie tego związku może pomóc w minimalizacji utraty beztłuszczowej masy ciała, a nawet w odbudowaniu beztłuszczowej masy ciała, którą traci się wraz z wiekiem, kiedy to markery anaboliczne, takie jak testosteron, spadają.

Co więcej, związek ten zwiększał popęd seksualny u szczurzych samic poddanych owariektomii i wydaję się również zmniejszać obrót kostny. [37] Zwiększenie popędu seksualnego nigdy nie jest złą rzeczą i może być szczególnie korzystne w okresie starzenia się, kiedy to libido ma tendencję do spadku. Obrót kostny to „całkowita objętość kości, która podlega procesom resorpcji i tworzenia w określonym czasie.” [38] Idealnie jest, gdy obrót kostny nie jest ani za wysoki, ani za niski, a więc zmiana tego wskaźnika może prowadzić dodatkowych komplikacji zdrowotnych.

LGD-2226

LGD-2226 jest stosowanym doustnie, niesteroidowym aktywnym SARM, w przypadku którego wykazano, że zwiększa masę mięśniową, wzmacnia kości i poprawia funkcje seksualne u szczurzych samców, bez znaczącego wpływu na wielkość prostaty. [39] Podczas 4-miesięcznego okresu stosowania tego związku u dojrzałych szczurzych samców pozbawionych jader naukowcy zaobserwowali, że LGD-2226 zapobiega utracie kości i utrzymuje procesy tworzenia kości za pomocą dwóch szlaków – poprzez zwiększenie tempa tworzenia kości oraz zmniejszenie wskaźnika obrotu kostnego. [40]

Wiele innych leków i metod leczenia oddziałuje jedynie na jeden z tych szlaków. Badanie to potwierdziło również odkrycia wcześniejszych badań – że związek ten zwiększa masę mięśniową i podwyższa libido. [40]

Nie ma zbyt wielu badań nad tym konkretnym SARM, ale, biorąc pod uwagę obserwowane do tej pory korzyści, można go określić jako idealny anaboliczny SARM, który dodatkowo daję tę korzyść, że poprawia funkcje seksualne. Potrzeba więcej badań nad tym związkiem, zarówno na modelach zwierzęcych, jak i ludzkich.

LGD-3303

LGD-3303 jest stosowanym doustnie, niesteroidowym aktywnym SARM, który wykazuje potencjał zwiększania masy mięśniowej oraz BMD na szczurzych modelach. Kiedy podawano ten związek wykastrowanym szczurom z niedoborem androgenów, nie stymulował on prostaty brzusznej, o ile nie zwiększano za bardzo dawki. [41] Odkrycie to sugeruje, że związek ten nie wpływa negatywnie na narządy androgeniczne, co stanowi istotny aspekt idealnego anabolicznego SARM.

Ci sami badacze podawali również ten związek na dwa różne sposoby, doustnie i na drodze ciągłej infuzji, i odkryli, że w obu przypadkach zwiększał on istotnie aktywność mięśniową, ale stwierdzano wyższe jego stężenie w prostacie. [41] To zaskakujące, że pomimo wyższego stężenia związku w prostacie, na jego działanie odpowiadały właściwie mięśnie i to one zwiększały rozmiar, a nie narządy androgeniczne.

S-40503

S-40503 jest stosowanym doustnie, niesteroidowym aktywnym SARM, który może zwiększać BMD i masę mięśniową w takim samym stopniu jak DHT, ale bez wpływu na wagę prostaty. Badacze dokonali odkrycia tego mechanizmu, kiedy podawali ten związek pozbawionym jąder szczurom przez 4 tygodnie. [20] Opierając się na tych odkryciach, S-40503 wydaje się być idealnym anabolicznym SARM.

Ponadto, u szczurów otrzymujących wyłącznie DHT doszło do zwiększenia wagi prostaty o 150%. [20] Zwiększenie wagi prostaty może prowadzić do problemów z oddawaniem moczu i czasem wskazuje na rozwój raka prostaty. Kiedy podawano ten związek dojrzałym szczurzym samicom poddanym owariektomii przez 2 miesiące, badacze stwierdzili, że zwiększył on BMD oraz biomechaniczną wytrzymałość istoty korowej kości w kości udowej. [20]

Odkrycia te wskazują, że działanie S-40503 na kości jest skuteczne zarówno u samców, jak i u samic. U szczurów, którym podawano tylko estrogen, hormon stosowany do zapobiegania lub minimalizacji rozkładu kości (resorpcja), nie stwierdzono pozytywnego oddziaływania na BMD, ani na wytrzymałość istoty korowej kości. [20]

S-40503 wydaje się być szczególnie korzystny dla osób chcących zwiększyć masę, gęstość i wytrzymałość kości, a jeśli chodzi o wpływ na masę mięśniową, to wciąż potrzeba więcej badań.

S-23

S-23 jest stosowanym doustnie, niesteroidowym aktywnym SARM o dużym powinowactwie do receptorów androgenowych, który wydaje się zwiększać masę mięśniową, obniżać masę tłuszczową, zmniejszać wielkość prostaty i działać jako skuteczny i odwracalny hormonalny środek antykoncepcyjny u szczurów. ED50 u wykastrowanych szczurzych samców dla zmniejszania wagi prostaty i zwiększania masy mięśniowej wynosiła odpowiednio 0,43 mg / dzień i 0,079 mg / dzień. [12] Zakładając, że szczur waży 550 gramów, to, przeliczając dawkę na ważącego 80kg mężczyznę, dawki wyniosłyby odpowiednio około 63,5 mg i 11,75 mg na dzień.

Badacze odkryli, że podając środek niewykastrowanym szczurzym samcom przez 14 dni, w dawce 0,1 mg / dzień lub większej, uzyskano obniżenie poziomów LH o 50+%, znaczące obniżenie wielkości prostaty i znaczące zwiększenie wielkości mięśnia dźwigacza odbytu. [12] Chociaż zwiększenie wielkości mięśnia jest pozytywną oznaką, to wobec skutków polegających na obniżeniu poziomów LH i wielkości prostaty należy być bardzo ostrożnym.

Stwierdzono również, że S-23 zwiększa BMD i redukuje masę tłuszczową u szczurów laboratoryjnych. [12] Ten SARM jest szczególnie wyjątkowy ze względu na jego potencjał jako środek antykoncepcyjny. Kiedy niewykastrowanych szczurzych samców traktowano 0,1 mg / dzień S-23 i EB przez 10 tygodni, poziomy LH i FSH spadły, 4 z 6 szczurzych samców nie miały spermy w jądrach i żadna z sześciu szczurzy par nie doczekała się ciąży w trakcie prób kojarzenia. [12]

Przekładając to na 80kg mężczyznę, przy proporcji 1:1, byłoby to równoważne z około 14,9 mg / dzień. Co więcej, 100 dni po zaprzestaniu podawania środka, płodność została w pełni przywrócona i wskaźnik zachodzenia w ciążę wyniósł 100% dla tych sześciu szczurzych par. [12] Te odkrycia są absolutnie wyjątkowe i mogą całkowicie odmienić znany nam przemysł kontroli urodzeń; jednakże, potrzeba więcej badań klinicznych z udziałem ludzi, jak też dalszego przetwarzania, aby zminimalizować albo wyeliminować skutki uboczne.

YK11

YK11 został po raz pierwszy przebadany przez Yuichiro Kanno w roku 2011. Opublikował on wyniki swoich badań i poszedł z nimi dalej, aby potwierdzić, że ten bardzo rzadki związek należy właściwie do SARMs.

Kanno rozpoczął od badania komórek mięśniowych C2C12 i nie prowadził badań na zwierzętach, czy z udziałem ludzi. Odkrył, że komórki mięśniowe w organizmie produkują znacznie więcej czynników anabolicznych, jeśli poddaje się je działaniu YK11 w ilości 500 nanomoli, w porównaniu do tej samej ilości DHT. A więc, co to oznacza? W zasadzie oznacza to, że YK11 właściwie pobudza komórki mięśniowe, powodując, że produkują one więcej folistatyny. To daje znaczenie lepsze efekty w porównaniu do DHT, który jest bardzo silnym inhibitorem miostatyny.

Miostatyna jest bardzo dobrze poznanym białkiem, które, jeśli jest aktywne, działa jako ogranicznik, jeśli chodzi o tkankę mięśniową i ogólną jej budowę. Oznacza to, że nawet jeśli twoje geny będą ograniczać cię i twoje mięśnie, ten SARM przezwycięży to i, mimo naturalnych przeszkód, umożliwi przyrost twoich mięśni. Przede wszystkim, zwiększa on twoją muskulaturę i potencjał do budowy mięśni, a więc, kiedy patrzysz na naukowe fakty, które za tym leżą, to nie trudno zauważyć, dlaczego YK11 naprawdę zmienia reguły gry.

Wielu japońskich naukowców badało YK11 oraz to, w jaki sposób oddziałuje on na inhibitor miostatyny, ale głównym powodem, dla którego badano ten związek, była chęć wyjaśnienia, dlaczego YK11 jest tak silnym anabolikiem, w porównaniu do innych steroidów, aktualnie istniejących na rynku. W badaniu tym wzięto trochę folistatyny i ją dezaktywowano. Folistatyna jest inhibitorem miostatyny, który występuje naturalnie i to z tego powodu była dla nich dobrym wyborem, jako substancja do badań. Kiedy badacze to zrobili, odkryli, że YK11 ma ogromną ilość cech anabolicznych i wiedząc to, mogli ruszyć dalej, aby zbadać, w jakich sposób YK11 działa jako androgen. Następnie, badali go pod katem właściwości anabolicznych, poprzez różne szlaki androgeniczne i potem, w momencie gdy wszystkie badania zostały zakończone, odkryli, że YK11 jest inhibitorem miostatyny i że jest bardziej niż skuteczny, jeśli chodzi o działania anaboliczne, które ma do zaoferowania.

Okres półtrwania YK11 wynosi 6-10 h więc wg danych literaturowych koniecznie jest przyjmowanie w dwóch dawkach dziennie po 5-6 mg każda. [46] [47] [48]

Cardarine (GW-501516)

GW-501516 omawiana jest jako ostatnia w tej części artykułu, ponieważ często błędnie zalicza się ją do SARM. Cardarine jest selektywnym aktywatorem, który wiąże się raczej do receptorów PPARδ niż do receptorów androgenowych. Cardarine oddziałuje na inne szlaki, ale efekty jej działania są równie imponujące, jak w przypadku związków SARM. Cardarine aktywuje AMPK, która odpowiada za utlenianie kwasów tłuszczowych i pobudzenie pobierania glukozy przez mięśnie.

Badacze odkryli, że podawanie tego związku pomogło cofnąć zaburzenia metaboliczne u otyłych mężczyzn będących w stanie przedcukrzycowym z zespołem metabolicznym. [42] Biorąc pod uwagę, że ponad 33% populacji dorosłych i 16,7% populacji dzieci (w wieku 6-19 lat) w Stanach Zjednoczonych jest otyła, związek ten może być kluczowym elementem w przejęciu kontroli nad tym kryzysem. [43]

Dalsze badania na szczurach i małpach wykazały, że związek ten nie tylko pomógł w spaleniu tłuszczu i budowaniu mięśni, ale również wyeliminował przypadki wywołanej dietą otyłości i cukrzycy typu II, zwiększył poziom HDL, a zmniejszył VLDL. [42] Związek ten wywołuje wiele imponujących pozytywnych efektów, ale ma również potencjalnie jedną poważną ujemną stronę. Kiedy Cardarine podaje się szczurom w nadzwyczaj wysokich dawkach (10mg / kg masy ciała, w przeliczeniu na 90 kg mężczyznę – 900mg dziennie) przez bardzo długi czas (2 lata), związek ten może powodować nowotwór. [42] Więcej na ten temat można przeczytać TUTAJ.

Wnioski takie wysunięto z kilku badań, podczas gdy inne wykazują, że Cardarine jest całkowicie nieszkodliwa – nie hamuje kluczowych hormonów, nie jest toksyczna, ani nie powoduje typowych skutków ubocznych obserwowanych przy stosowaniu SARMs i AASs. Chociaż Cardarine formalnie nie jest SARM, to wciąż jest zabroniona przez Światową Agencję Antydopingową (WADA) i MKOl, ponieważ uznawana jest za modulatora metabolicznego, który aktywuje AMPK. [44]

W społeczności osób interesujących się kulturystyką związek ten jest najczęściej stosowany do poprawy wytrzymałości w czasie ćwiczeń i do wspomagania utraty tłuszczu. Dawkowanie Cardarine w ilości 10 mg / dzień w 8 tygodniowych cyklach wydaje się być skuteczne w radykalnym zwiększaniu zarówno aerobowej, jak i anaerobowej wytrzymałości, a łączenie kardaryny z AICAR wydaje się potęgować te efekty w jeszcze większym stopniu. [42]

Zwiększanie wytrzymałości poprzez trening cardio może poprawić regenerację w ramach serii treningowych podczas sesji treningu siłowego. [45] Lepsza regeneracja oznacza, że będziesz w stanie trenować dłużej, częściej i/lub bardziej intensywnie. Aby wspomóc utratę tłuszczu i zachować masę mięśniową, użytkownicy dawkują Cardarine w ilości 10-20 mg dziennie i mogą również łączyć ją z Ostaryną i Andaryną w trakcie 8-tygodniowych cykli. [42]

5. Zalecenia końcowe

Selektywne modulatory receptora androgenowego (ang. Selective androgen receptor modulators, SARMs) nie są suplementami diety na terenie Polski. Powyższy artykuł, ani same SARMs nie są przeznaczone do diagnozowania, leczenia lub zapobiegania jakiejkolwiek chorobie.

Stosowanie SARMs może być zakazane przez niektóre organizacje, a więc do Ciebie należy odpowiedzialność, aby z należytą starannością upewnić się co do możliwości ich stosowania.

Skonsultuj się ze swoim lekarzem prowadzącym zanim zastosujesz SARMs, zwłaszcza jeśli cierpisz na nowotwór prostaty, powiększenie prostaty, chorobę serca, niski poziom „dobrego” cholesterolu (HDL) lub gdy schorzenia te występowały w twojej rodzinie, a także jeśli zażywasz jakikolwiek suplement diety, lek na receptę lub lek dostępny bez recepty.

Obowiązuje bezwzględny zakaz stosowania SARMs przez osoby poniżej 21 roku życia, kobiety w ciąży oraz matki karmiące piersią.

6. AKTUALIZACJA – ZMIANA STATUSU SARMs W POLSKIM PRAWIE (07.2017 r.)

Informacja niezwykle ważna dla wszystkich użytkowników SARMs w naszym kraju (ale również innych środków o podobnym działaniu, tj. Ibutamoren, Cardarine czy Stenabolic). Wraz z wejściem ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zwalczaniu dopingu w sporcie od dnia 01.07.2017 r. za posiadanie oraz obrót środkami z grupy S1, S2 i S4 załącznika nr 1 do konwencji grozi kara grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 3. Pełna lista środków dostępna jest POD TYM LINKIEM.

Literatura cytowana

1) “Journal of Medicinal Chemistry – Nonsteroidal Selective Androgen Receptor Modulators (SARMs): Dissociating the Anabolic and Androgenic Activities of the Androgen Receptor for Therapeutic Benefit (ACS Publications).” ACS Publications Home Page. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
2) “You & Your Hormones | Hormones | Luteinising Hormone.” You & Your Hormones | Home. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
3) “FSH: The Test | Follicle-stimulating Hormone;FSH Test: Follicle-stimulating Hormone | Lab Tests Online.” Blood, Urine & Other Lab Tests Education | Lab Tests Online. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
4) “Dihydrotestosterone – Glossary Entry.” Genetics Home Reference. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
5) “SHBG: The Test | Sex Hormone Binding Globulin.” Blood, Urine & Other Lab Tests Education | Lab Tests Online. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
6) “AST: The Test | Aspartate Aminotransferase; AST Test: Aspartate Aminotransferase; SGOT; GOT; Serum Glutamic-Oxaloacetic Transaminase; Aspartate Transaminase | Lab Tests Online.” Blood, Urine & Other Lab Tests Education | Lab Tests Online. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
7) “ALT: The Test | Alanine Aminotransferase; ALT Test: Alanine Aminotransferase; SGPT; GPT; Serum Glutamic-Pyruvic Transaminase; Alanine Transaminase | Lab Tests Online.” Blood, Urine & Other Lab Tests Education | Lab Tests Online. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
8) “Prostate-Specific Antigen (PSA) Test.” National Cancer Institute. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
9) “Tissue-specific Responses of Lipoprotein Lipase to Dietary Macronutrient Composition As a Predictor of Weight Gain over 4 Years. – PubMed – NCBI.” National Center for Biotechnology Information. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
10) “Bone Mineral Density Test: MedlinePlus Medical Encyclopedia.” National Library of Medicine – National Institutes of Health. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
11) “Basic_principles_of_pharm [TUSOM | Pharmwiki].” TMedWeb | Tulane University School of Medicine Medical Student Portal. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
12) “Preclinical Characterization of a (S)-N-(4-Cyano-3-Trifluoromethyl-Phenyl)-3-(3-Fluoro, 4-Chlorophenoxy)-2-Hydroxy-2-Methyl-Propanamide: A Selective Androgen Receptor Modulator for Hormonal Male Contraception: Endocrinology: Vol 150, No 1.” Endocrine Society Journals and Publications. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
13) “The Mechanisms of Action of PPARs. – PubMed – NCBI.” National Center for Biotechnology Information. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
14) “AMP-activated Protein Kinase, a Metabolic Master Switch: Possible Roles in Type 2 Diabetes. – PubMed – NCBI.” National Center for Biotechnology Information. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
15) “Estradiol Blood Test: MedlinePlus Medical Encyclopedia.” National Library of Medicine – National Institutes of Health. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
16) Bhasin, Shalender, and Ravi Jasuja. “Selective Androgen Receptor Modulators (SARMs) as Function Promoting Therapies.” Current opinion in clinical nutrition and metabolic care 12.3 (2009): 232–240. PMC. Web.
17) “Design, Synthesis, and in Vivo SAR of a Novel Series of Pyrazolines As Potent Selective Androgen Receptor Modulators – Journal of Medicinal Chemistry (ACS Publications).” ACS Publications Home Page. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
18) “Male Hypogonadism – Mayo Clinic.” Mayo Clinic. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
19) International Society of Musculoskeletal and Neuronal Interactions. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
20) Hanada, Keigo, et al. “Bone Anabolic Effects of S-40503, a Novel Nonsteroidal Selective Androgen Receptor Modulator (SARM), in Rat Models of Osteoporosis.” Biological and Pharmaceutical Bulletin. N.p., Nov. 2003. Web. 14 Aug. 2015.
21) Netter, Frank H. (1987), Musculoskeletal system: anatomy, physiology, and metabolic disorders. Summit, New Jersey: Ciba-Geigy Corporation ISBN 0-914168-14-2
22) “Compact Bone – National Library of Medicine.” PubMed Health. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
23) “Cancellous Bone Definition | Back Pain and Neck Pain Medical Glossary.” Spine-health. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
24) “Osteoporosis – Mayo Clinic.” Mayo Clinic. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
25) “Selective Androgen Receptor Modulators (SARMS).” Evolutionary.org. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
26) “Pharmacodynamics of Selective Androgen Receptor Modulators.” Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
27) “Andarine (S-4).” Evolutionary.org. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
28) “Selective Androgen Receptor Modulator (SARM) Treatment Prevents Bone Loss and Reduces Body Fat in Ovariectomized Rats – Springer.” Home – Springer. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
29) Bhasin, Shalender, and Ravi Jasuja. “Selective Androgen Receptor Modulators (SARMs) as Function Promoting Therapies.” Current opinion in clinical nutrition and metabolic care 12.3 (2009): 232–240. PMC. Web.
30) “Ostarine (MK-2866).” Evolutionary.org. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
31) “What is LGD-4033?” Evolutionary.org. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
32) “FAQ: ClinicalTrials.gov – Clinical Trial Phases.” National Library of Medicine – National Institutes of Health. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
33) “Examining the SARM LGD-4033 | IronMag™ Bodybuilding & Fitness Portal.” IronMag™ Bodybuilding & Fitness Portal. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
34) “Pharmacological and X-Ray Structural Characterization of a Novel Selective Androgen Receptor Modulator: Potent Hyperanabolic Stimulation of Skeletal Muscle with Hypostimulation of Prostate in Rats: Endocrinology: Vol 148, No 1.” Endocrine Society Journals and Publications. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
35) “Pharmacological Characterization of AC-262536, a Novel Selective Androgen Receptor Modulator.” ScienceDirect.com | Science, Health and Medical Journals, Full Text Articles and Books. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
36) “Luteinizing Hormone (LH) Blood Test: MedlinePlus Medical Encyclopedia.” National Library of Medicine – National Institutes of Health. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
37) “A Selective Androgen Receptor Modulator with Minimal Prostate Hypertrophic Activity Enhances Lean Body Mass in Male Rats and Stimulates Sexual Behavior in Female Rats – Springer.” Home – Springer. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
38) Parfitt AM. Bone. 2004; 35(1):1-3
39) “An Orally Active Selective Androgen Receptor Modulator is Efficacious on Bone, Muscle, and Sex Function with Reduced Impact on Prostate. – PubMed – NCBI.” National Center for Biotechnology Information. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
40) “Novel, Non-steroidal, Selective Androgen Receptor Modulators (SARMs) with Anabolic Activity in Bone and Muscle and Improved Safety Profile. – PubMed – NCBI.” National Center for Biotechnology Information. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
41) Vajda, Eric G., et al. “Pharmacokinetics and Pharmacodynamics of LGD-3303 [9-Chloro-2-ethyl-1-methyl-3-(2,2,2-trifluoroethyl)-3H-pyrrolo-[3,2-f]quinolin-7(6H)-one], an Orally Available Nonsteroidal-Selective Androgen Receptor Modulator.” Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. N.p., Feb. 2009. Web.
42) “GW-501516 Facts.” Evolutionary.org. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
43) “Overweight and Obesity Statistics.” National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (NIDDK). N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
44) “Prohibited Substances | List of Prohibited Substances and Methods.” English. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
45) “Avoiding Cardio Could Be Holding You Back • Strengtheory.” Strengtheory. N.p., n.d. Web. 18 Aug. 2015.
46) Biol Pharm Bull. 2011;34(3):318-23.”(17α,20E)-17,20-[(1-methoxyethylidene)bis(oxy)]-3-oxo-19-norpregna-4,20-diene-21-carboxylic acid methyl ester (YK11) is a partial agonist of the androgen receptor.” Kanno Y1, Hikosaka R, Zhang SY, Inoue Y, Nakahama T, Kato K, Yamaguchi A, Tominaga N, Kohra S, Arizono K, Inouye.
47) Biol Pharm Bull. 2013;36(9):1460-5.”Selective androgen receptor modulator, YK11, regulates myogenic differentiation of C2C12 myoblasts by follistatin expression.” Kanno Y1, Ota R, Someya K, Kusakabe T, Kato K, Inouye Y.
48) “The effects of a myostatin inhibitor on lean body mass, strength, and power in resistance-trained males.” Matthew Sharp, Ryan P Lowery, Kevin Shields, Jacob Ormes, Sean A McCleary, Jacob Rauch, Jeremy Silva, Ned Arick and Jacob M Wilson**Corresponding Author: Jacob M Wilson The University of Tampa, Tampa, Florida, USA.